Gastblog

Samen dansen in de regen

2 okt, 2017  

“Volg je eigen pad. Laat niemand je vertellen wat goed voor je is. Iedereen is anders, elke behandeling is anders. Jij kent je lijf het beste. Alleen jij weet wat voor jou de manier is om met je ziekte om te gaan.”

Die tip gaf mijn tante met uitgezaaide kanker me toen ik mijn kankerdiagnose kreeg. Gelukkig leeft ze nog steeds. Ze vertelde me dat ze me geen tips en adviezen wilde geven, behalve deze en nog een tweede tip: “Pas op met het aangaan van lotgenotencontact. Ik heb veel te veel mensen naar het graf moeten dragen.”


, , , , , , , , ,

6518 keer gelezen.

Gastblog

“Maar gelukkig is het niet je moeder…”

19 okt, 2016  

Gastblog van Vanessa

“…of andere echte familie!”

Ehm…

Vol ongeloof hapte ik naar adem.

En het was niet de laatste keer: ik kreeg van verschillende personen zulke reacties. Lieve, intelligente en warme personen die dicht bij me staan. Ze bedoelden het goed. Maar snappen ze eigenlijk wel hoe kwetsend zo’n opmerking is?

De reacties op mijn verdriet hebben me verrast.


, , , ,

20764 keer gelezen.

Partnerperspectief

“En hoest op je werk?” Carrière en een partner met kanker

4 apr, 2016  

Voordat een ‘carrière’ een opeenvolging van dienstverbanden was, betekende het ‘racebaan’. De afgelopen tijd voelde het meer zoals dat laatste: rondjes rennen en ingehaald worden door collega’s, om uitgeput weer te eindigen waar ik begon.

Toch voelde het ooit anders. Ooit beklom ik zonder haast of zorgen de onzekere academische ladder. Studeren, promoveren, een serie tijdelijke postdoc contracten die me de kans gaven om mijn publicatielijst uit te breiden: allemaal in de hoop dat ik ergens een vast contract zou krijgen. Maar ja, toen kreeg mijn vrouw kanker en leek de finish van mijn carrièrerace ineens – veel sneller dan ik ooit had gedacht – in zicht.

Bram Door:


, , , ,

57511 keer gelezen.